Zijn er voor inkoop lessen te trekken uit de Corona periode?

Er zijn zeker positieve ontwikkelingen waargenomen, zoals andere vormen van samenwerking tussen bedrijven onderling, hun leveranciers en zelfs concurrenten. René van den Hoven, relatiemanager bij Nevi, geeft zijn visie op de toekomst.

Onlangs sprak één van onze inkoophoogleraren over deze periode als ware het een uniek experiment. Natuurlijk zal hij bij deze observatie zijn academische en vakinhoudelijke bril hebben opgehad en niet voorbij hebben willen gaan aan de ernst van de situatie. Toch zijn er zeker ook positieve ontwikkelingen waargenomen, zoals andere vormen van samenwerking tussen bedrijven onderling, hun leveranciers en zelfs concurrenten.

Dat brengt ons als inkoop- supply en contractmanagement professionals wel tot een interessante vraag: Wat, òf hebben we iets kunnen leren uit deze periode, die onze organisatie ook weerbaarder kan maken in een wereld die steeds meer VUCA is (volatile, uncertain, complex, ambiguity). We zullen ons steeds meer moeten richten op blijvende onzekerheden en ons hierop kunnen aanpassen. En welke lessen of inzichten zijn dan nuttig om niet in de vergetelheid te laten raken? In de afgelopen periode hebben we binnen Nevi onderzoek* gedaan binnen ons netwerk en twee hoofdvragen voorgelegd. (1) Welke maatregelen heb je genomen direct na het uitbreken van de crisis? en (2) Welke aanpassingen denk je te doen naar de toekomst toe? Een aantal van mijn observaties hieruit deel ik graag met jullie.

Een logboek bijhouden

Direct na het uitbreken van de crisis is men zich vooral gaan richten op twee belangrijke zaken, n.l. het zekerstellen van leveringen of het stop zetten hiervan en ten tweede de mogelijke juridische implicaties die hiermee samenhangen. Bijvoorbeeld door leveranciers die zich beroepen op overmacht, wat in de juridische praktijk vaak niet terecht blijkt te zijn. Wat mij verder opvalt is dat toch nog een groot deel van de respondenten aangeeft geen logboek bij te houden van gebeurtenissen. Het risico kan dan zomaar ontstaan dat bij we bij een volgende crisis vervallen in dezelfde aanpak, jammer natuurlijk. Hoopvol is dat een deel van respondenten haar leveranciers sneller is gaan betalen, waar tegenover staat dat een grote deel juist later is gaan betalen of betalingen helemaal heeft opgeschort. Inkoopethiek is kortom van alle tijden.

Andere sourcing strategieën

De twee vraag welke maatregelen we denken te nemen naar de toekomst toe, oftewel de vraag: “Wat denk je anders te gaan doen?”, geeft ook een mooi beeld. Zo staat op één: het herzien van onze sourcing strategieën. Logisch natuurlijk om na te gaan denken of de tot dan geldende strategie om te sourcen in het verre Oosten puur vanuit kostenoogpunt wel zo verstandig is geweest, mondkapjes als veelzeggend voorbeeld had nooit iemand voorheen als strategisch bestempeld, toch?

Versterking van de samenwerking met (kern)leveranciers, vergoten van de flexibiliteit in processen en ketens gestoeld op heldere data, volgen elkaar haast logisch op in het onderzoek. De komende periode zal wat mij betreft extra leerzaam worden, hoe deze logische maatregelen om te zetten in soms fundamentele keuzes en te durven kiezen voor de lange termijn, zodat je echt waarde weet te creëren voor de organisatie? Dit vraagt zaken als sturingsdata, transparante en verrassingsvrije ketens, interne en beter nog externe alignment, maar bovenal verandergerichtheid en leiderschap. Kortom: het worden nog boeiende tijden.