‘Een belangrijke observatie tijdens het recente best value-congres in de Verenigde Staten was dat het criterium prestatieonderbouwing vaak verkeerd wordt opgevat, door zowel opdrachtgevers als aanbieders’, dat constateert Jeroen van de Rijt, auteur van ‘Prestatie-inkoop’ in een artikel in het maartnummer van Supply Management Magazine Deal! Hij bezocht dit door best value-grondlegger Dean Kashiwagi georganiseerde congres.
Metrics
Met het criterium prestatieonderbouwing kan de aanbieder aantonen dat hij in staat is de gevraagde opdracht te realiseren doordat hij met metrics aantoont soortgelijke opdrachten eerder succesvol te hebben afgerond. De prestaties in die opdrachten kunnen als baseline voor de toekomstige prestatie in dit project worden beschouwd.
Best value
Van de Rijt: ‘In Nederland zien we vaak dat aanbieders bij de prestatieonderbouwing geen metrics benoemen, maar de wijze beschrijven waarop zij de opdracht gaan benaderen. Bijvoorbeeld: ‘wij zetten een fulltime omgevingsmanager in’. Het beschrijven van de aanpak van het project past niet binnen het criterium ‘prestatieonderbouwing’.
Geen ‘hoe’, maar prestatieonderbouwing
Tegelijkertijd zien we dat opdrachtgevers het ook prettig vinden als een aanbieder het ‘hoe’ in zijn aanbod beschrijft. Dit past niet binnen het gedachtegoed van best value, omdat de opdrachtgever dan te veel gaat focussen op het beoordelen van de oplossing. De beweringen in de prestatieonderbouwing zouden over de hoogte van de prestaties moeten gaan en niet over het hoe’, aldus best value-deskundige Van de Rijt