Doordat gemeenten vaak kortlopende contracten met zorgaanbieders afsluiten, is er voor hen weinig animo om te gaan investeren in zorginhoudelijke vernieuwing. Dat is één van de conclusies van het SCP-onderzoek ‘De Wmo 2015 in de praktijk’. Het SCP heeft ruim honderd gesprekken over de Wmo gevoerd met betrokkenen in zes gemeenten en daarnaast een landelijke enquête onder gemeenten gehouden.
Wijzigingen in de toegang tot de Wmo
In 2015 waren gemeenten nog druk met het oppakken van de nieuwe taken. De focus lag toen vooral op continuïteit van zorg en ondersteuning voor inwoners. Sindsdien is langzamerhand meer ruimte gekomen om te werken aan vernieuwing in de toegang, het aanbod en de uitvoering. Zes op de tien gemeenten zegt met de komst van de nieuwe wetgeving aanzienlijke wijzigingen in de toegang tot de Wmo te hebben aangebracht.
Ondersteuning dichter bij burger, complexiteit toegenomen
Dat het veld nog steeds in beweging is, blijkt uit het feit dat bij circa de helft van de gemeenten in 2017 nog veranderingen in de planning staan. Beleidsmedewerkers en professionals hebben de indruk dat (toegang tot) ondersteuning dichter bij burgers komt en dat er meer ruimte is voor maatwer. Volgens verschillende partijen in het onderzoek is de toegang tot ondersteuning echter wel ingewikkelder geworden, waardoor het voor zowel inwoners als professionals niet altijd duidelijk is waar zij terecht kunnen met een hulpvraag en welke instantie verantwoordelijk is.
Wmo: nog weinig zorginhoudelijke veranderingen
Gemeenten en zorgaanbieders hebben het idee dat er tot nu toe weinig zorginhoudelijke veranderingen zijn. Zij schrijven dat toe aan invoeringsperikelen en administratieve druk. Doordat gemeenten vaak kortlopende contracten met aanbieders afsluiten, is er voor hen weinig stimulans om te gaan investeren in zorginhoudelijke vernieuwing.