De treinen die Siemens wilde bouwen voor de hogesnelheidslijn HSL-Zuid hadden nooit op tijd klaar kunnen zijn. Daarvoor was de productie van de trein te ingewikkeld.
Dat zei René van Marrewijk, salesmanager bij Siemens van 2000 - 2005, tegen de parlementaire enquêtecommissie die het debacle met de Fyra onderzoekt. De Fyra zou gaan rijden op de HSL-Zuid, maar was veel te laat klaar en gaf er door grote mankementen alweer snel de brui aan.
Aanbesteding
Siemens deed mee aan de aanbesteding van de snelle trein, maar de opdracht ging uiteindelijk naar het Italiaanse AnsaldoBreda. De klus ging aan de neus van Siemens voorbij omdat het bedrijf 26 treinen wilde leveren, terwijl de NS er zestien had gevraagd, met een optie van nog eens tien. Maar de opdracht van zestien nieuwe treinen was te klein voor Siemens.
Niet consistent
De opdracht van NS voor de snelle trein was te ingewikkeld, stelde Van Marrewijk. “Het was een moeilijk case.” Dat kwam onder andere doordat de NS nogal uiteenlopende eisen stelde op het gebied van onder meer zitplaatsen en brandveiligheid. Ook moesten de treinen voldoen aan Europese normen die op het moment van aanbesteding nog niet volledig bekend waren. “De opdracht hinkte op meerdere gedachten”, zei Van Marrewijk. “Het was geen consistent geheel.”
Professionele opdrachtgever
Het testen van de ingewikkelde trein zou zo lang duren dat de trein niet in april 2007 klaar zou kunnen zijn. De Fyra die AnsaldoBreda uiteindelijk bouwde ging eind 2012 pas rijden. Van Marrewijk vindt dat de NS veel beter naar de leveranciers had moeten luisteren bij het opstellen van de aanbesteding. “Een professionele opdrachtgever zet iets in de markt dat ook maakbaar is.”